آلبالو پلو و دانشگاه شریف

دیروز برای یک جلسه آموزشی مربوط به کارم رفتم تهران. یک سَری به دانشگاه عزیز شریف زدم. دفعه قبل اوایل مهر ماه پارسال بود که رفتم. تو این دانشگاه من هم خاطرات بد داشتم هم خوب اما در کل دوره خیلی دوست داشتنی بود برام. تجربیات زیادی بدست آوردم و دوستای خیلی خوبی پیدا کردم. دیروز که داشتم قدم میزدم تو دانشگاه و دانشکده دلم گرفت, چقدر همه غریبه بودن. اما 2نفر هستند که من هربار میرم دانشگاه میبینمشون یکی دختری که مسئول سایت دانشکده است و همیشه خیلی خوش اخلاق با اکانت خودش وارد میشه و کامپیوتر در اختیار من میذاره, یکیم آقای باقری مسئول کتابخونه دانشکده که همیشه خندان کلی سلام و احوال پرسی میکنه فکر کنم اکثر بچه های شریف بشناسنش چون فکر کنم نمیشه کسی شریفی باشه اما گذارش به کتابخونه دانشکده فیزیک نیفتاده باشه. یکی از بچه های هم دوره ایم,نسرین, رو دیدم که 4 سالی میشد ندیده بودمش و همه ازش بی خبر بودن داره فوق شبانه شریف میخونه بابا مایه دار! من اگه 10000000 پول داشتم میرفتم یک دانشگاه حسابی خارج از ایران درس میخوندم. خلاصه بعد از کلی دانشگاه گردی و یاد ایام کردن با زهرا رفتیم انتشاراتی که باهاش قرار داشتیم. در حین آموزش این دوست ما حرص میخورد از اینکه مجبوره زیر دست کسی که از خودش پایینتره آموزش ببینه اما به نظر من وقتی من تا حالا با فرانت پیج کار نکردم دوره ش رو هم ندیدم حالا هم وقت ندارم کلی زمان بذارم برای یادگیری و ضمنا یکی هست که توی مدت کوتاه بطور فشرده یادم بده حالا حتی اگه طرف دیپلمه باشه ( البته من نمیدونم مدرک اون خانم چی بود ) اما بلد این کاره چه اشکالی داره؟

برای ناهار چون من هوس ساندویچ هایدا کرده بودم قرار شد بریم هایدا اما وقتی رسیدیم بدلیل نداشتن جا برای نشستن پشیمون شدیم و رفتیم زیر زمین کناریش رستوران هانی. من عاشق آش و سالاد کلم هانی ام. جاتون خالی یک آلبالوپلو دِبش هم نوش جان فرمودیم چون تو خونه ما هیچ کس غیر از من این غذای خوشمزه رو دوست نداره من هم از خوردنش محرومم. 2تا مساله که توجه ام رو جلب کرد: معتادی بود که کنار خیابون روزنامه بدست ایستاده بود و بدلیل چرت زدن یک حرکت نوسانی داشت, تو ماشین داشتم فکر میکردم اگه یک بار که میره پایین دیگه برنگرده بالا نقش خیابون میشه و شاید زیر چرخهای یکی از این ماشینها ... یکی دیگه هم خانمهایی که تابستان آورده بودن در حالیکه هنوز خیلی از آدمها با لباس گرم دیده میشدن. در ضمن من برج میلاد رو دیدم البته از دور و هیچ کج شدگی مشاهده نکردم فکر کنم بشه با خیال راحت از همت رفت و آمد کرد