مرثیه شاعر

یک شاعر عالی قدر بود در کمپانی
که ازو صادر می شد اشعار بی معنی
آمد یک قضیه اخلاقی و اجتماعی
تو شعر در بیاورد، اما سکته کرد ناگاهی
اول او کرد سکته ی ملیح
بعد سکته ی وقیح و سپس قبیح
بالاخره جان به جان آفرین سپرد
ازین دنیای دون رختش را ورداشت و برد
لبیک حق را اینچنین اجابت کرد
دنیایی را از شر اشعار خودش راحت کرد
رفت و با ملایک مشحور گردید
افسوس که از رفقایش دور گردید
اگر او بود دست ما را از پشت می بست
راه ترقی را به روی ماها می بست
از این جهت بهتر شد که او مرد
گورش را گم کرد و زود تشریفاتش را برد
اما حالا از او قدردانی می کنیم
برایش مرثیه خوانی می کنیم
تا زنده ها بدانند که ما قدردانیم
قدر اسیران خاک را ما خوب می دانیم
اگر زنده بود فحشش می دادیم
تو مجامع خودمان راهش نمی دادیم
اما چون تصمیم داریم ترقی بکنیم
اینست که از مردنش اظهار تاسف می کنیم

****************************

پ.ن1: تبریک رفتیم جام جهانی. خیلی شیرین بود. ولی خداییش این علی دایی باید دیگه خداحافظی کنه تا ضایع نکرده. جناب رئیس جمهور رو هم که ملاحظه کردین. فکر کنم باید یک تبریک هم به خانم ها بگم که طبق گفته این جناب باحال که بازی رو بطور مستقیم گزارش کردن تونستن با موفقیت وارد استادیوم بشن. حالا گزارشاتش می رسه

پ.ن2: می گن تو قم انفجار رخ داده من که تا الان چیزی نشنیدم. اما من موندم این عکسی که بی بی سی از قم گذاشته مال چند قرن پیشه!؟