سوار ماشین می شویم. راننده مردی میانسال است. خانم چادری که ظاهرا همسرش است کنارش نشسته. رادیو نوحه پخش می کند، راننده گریه می کند و همانطور با چشمان اشکبار به هیزی از توی آینه ادامه می دهد! البته این اتفاق تازه ای نیست، اما شنیدن این ترانه من را یاد جمعه گذشته و حادثه مذکور انداخت. فقط توی این ترانه جای روشنفکرنمایاان عزیز بسی خالیست