دانشگاه، یک روز برفی

برف نو، برف نو
سلام سلام
بنشین
خوش نشسته ای بر بام
پاکی آوردی ای امید سپید
همه آلودگی ست این ایام
راه شومی ست، می زند مطرب
تلخ واری ست، می چکد در جام
اشک واری ست، می کشد لبخند
ننگ واری ست، می تراشد نام
شنبه چون جمعه، پار چون پیرار
نقش همرنگ می زند رسام
مرغ شادی به دامگاه آمد
به زمانی که بر گسیخته دام
ره به هموار جای دشت افتاد
ای دریغا که برنیاید گام
تشنه آنجا به خاک مرگ نشست
کاتش از آب می کند پیغام
کام ما حاصل آن زمان آمد
که طمع برگرفته ایم از کام
خام سوزیم الغرض بدرود
تو فرود آی برف تازه، سلام