اس تاد و دانش جو

مزخرف می گه، یکسره داره مزخرف می گه، وقتی مثلا داره فکر می کنه دستش رو به چونه ش میذاره، اونطوریکه 4 انگشت رو یک طرف و انگشت شستش رو طرف دیگه صورت میذاره و چونه ش تو گودی بین انگشت شست و اشاره قرار می گیره و همونطور با شستش صورتش رو می خوارونه. اون یکی دستش هم همیشه تو جیب شلوار کرپ مشکی ایه که همیشه می پوشه. داره راجع به برنامه مربوط به پیش بینی بازار بورس حرف می زنه. مزخرف می گه، خب تو اگه راست می گی خودت ازش استفاده کن که یک پول قلمبه ای هم دستت بیاد و مایه دار بشی. همیشه هم همه چیزو باید بیشتر بخونه و بهمون بگه فکر نکنم هیچوقتم بخونه. یک مشت انگلیسی هم بین خرف هاش بلغور می کنه که یعنی من خیلی باسوادم
دارم فکر می کنم اونی که گفت این آدم باهوشیه و فقط چون مثل بقیه فکر نمی کنه کار کردن باهاش سخته خودش حتی از حرفهای الان این یکی هم مزخرف تر گفته
نمی دونم تازگی چرا از این کلمه مزخرف خوشم اومده. شاید چون این چند وقت اوضاع خودم هم به همین اندازه مزخرف بوده. کدوم اندازه؟ به اندازه عمق مفهوم کلمه مزخرف
الان کتاب رو گرفته دستش و سعی می کنه مطلبی رو که می خواد بگه از رویش بفهمه، کله ش رو تکون میده و به چشم و ابروهایش حالتی میده که یعنی مثلا چه جالب اما مطمئنم که نفهمیدتش که میره سراغ اون یکی کتاب بلکه از روی اون یکی بفهمتش، آخرشم یک مشت چرت و پرت می بافه. آره اینبار چرت و پرت می بافه، مزخرف نمی گه، چون اینا یک مشت رابطه ریاضین که فهمیدنشون زیاد سخت نیست. فکر کنم می دونه چی هستن، مساله اینجاست که اینا کلا خودشون چرت و پرتن
قیافه بچه ها خنده دارتره، بخصوص اونایی که خیلی قیافه گرفتن که یعنی می فهمیم چی می گی و کله شون رو عین گوساله تکون میدن، همونا از همه کمتر می فهمن، خودشونم این رو اعتراف می کنن
خب دیگه کلاس تموم شد، مزخرف گویی های استاد و مزخرف تر نوشتن منم تموم شد